Dün aniden Budapeşte bileti aldık. Budapeşte-Prag-Viyana. Tam bi buçuk ay var.
Hayat gerçekten çok garip. Asla ama asla yapmam dediğin, olmaz dediğin, hissedemem dediğin herşey oluyor. Birden. Hiç büyük konuşma, kesin&net çizgiler çizme. Çünkü sen anlamayacaksın bile nasıl bu noktaya geldiğini. Hop bir bakacaksın hiçbirşeye direnemez olmuşsun, göğüs kafesinin ortasında devamlı hareket etmeye çalışan sincap gibi bişey oluşmuş, sabahları ne giysem diye düşünmek bile eğlenceli olmuş. Evet, kendinden korkacaksın. Hiç korkmayacaksın ama çok korkacaksın. Hiç düşünmeyeceksin ama çok düşüneceksin. Yorma kendini. Herşey olacağına varıyor. Kendi kendini engellemelerin, DUR YOLCU demelerin hiç sonuç vermedi. Mutlusun işte salak. Resmen sürekli sırıtıyosun evde, işte, sokakta. Bunu yazarken bile sırıtıyosun. Az önce kafamı kaldırdım, aynaya baktım, ordan gördüm. Çok salaksın. Sürekli gülen bi salak. Ne saçma bi yazdı oldu. Yazamadın. Anlatamadın derdini. Anlatılmıyo çünkü di mi?
Git şimdi bi duş al. Yarın çok güzel bi gün. Bundan sonra "yarın" hep çok güzel bi gün.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder