5 Şubat 2011 Cumartesi

zor bu işler.

İletişim çağı derken telefon, bilgisayar vs.'nin varlığı kastediliyor sadece değil mi? Söylemek istediğinizi karşı tarafa bu kanallarla iletebilme garantisini kesinlikle değil. Halbuki ben bilgisayarın gözümü acıtan ışığıyla veya telefonun ses alıcısıyla değil, etten kemikten bir insanla konuşmaya ihtiyaç duyuyorum. Canım sıkıldığında sessizlikten fazlasını istiyorum. Dilimi söylemekten aşındıran, blog açtırtan, sosyal ağlarda durum güncellettiren, sözlükte sabahlattıran derdim aslında tek birşeyden ibaret; yerlerini tutacak insan arayışım.

2 yorum:

özgür dedi ki...

katılmıyım katılmıyım dedim ama buraya kadarmış

zeytin dedi ki...

katılmak istediğinde katılmanın dayanılmaz hafifliği. bana katılın. :)