26 Aralık 2010 Pazar

hiç yoktan

Belli bi nokta geliyor ve naparsan yap yanlış oluyorsun ya. Her hareketin terslenilmeye müsait hale geliyor, seni kimse alttan almıyor, hep doğru davranışı sergilemeliymişsin gibi düşünülüyor, yapamadığın anda yanlış yaptığın anda hemen gözler sana çevriliyor, hata yapabileceğin, alınabileceğin kabullenilmiyor, senin görmezden geldiklerinin sende altı çiziliyor ya. İşte o zaman ben üzülüyorum. Sevgili, arkadaşlar, aile. Hepsi sevilmeye değerler, biraz da sana öyle hissettirseler durduk yere bile olsa, fazladan bile olsa.

3 yorum:

Unknown dedi ki...

Sana bir zamanlar bir arkadaşımın bana yazdığı yazının bir kısmını yazmak istiyorum ki keza bende sana karşı böyle düşünceler besliyorum.

Her zaman kendi için iyi olacağını düşündüğü radikal kararları vardır, tamam belki çocuğun uyguladığı görülmemiştir ama adım atmaktan korkmaz. Belki attığı adımla yere düşer, dizleri açılır, kabul tutar ama bu çocuk kabuğu koparmaktan da çekinmez... Eğer senden eminse, naparsan yap, asla, tek bir garipseyen bkış atmaz sana, anlar, anlamaya çalışır. Yanında sıkılırken endişe duymassın..

Selen seni çok seviyoruz. Belki gün geliyor biz seni üzüyoruz gün geliyor sen bizi üzüyorsun. Ama nolursa olsun seni çok seviyoruz. (Emre'den korkmuyorum eskisi kadar evet.)

zeytin dedi ki...

depresifim zaman zaman. ama yılbaşında ÇİVİİĞ diye diye göbek atıcam o kısmı depresyonumu bağlamaz.

Unknown dedi ki...

sahalarda duymak istediğimiz türden sözler