10 Aralık 2010 Cuma

kar yağsın istiyorum - ama görüntüde.

Hava soğukmuş diye duydum. Yarım saat içinde hazırlanıp karşıya geçmek, fransızca kursumdan önce, alıp da evde okumaya fırsat bulamadığım kitabımı okuyup bi bardak kahve içmek gibi planlarım var. Ama tırsıyorum. Çok soğuğu ve çok acıyı hiç sevmem, anlam veremem. Ağzım yanar, kemiklerim titrer, benden artı puan alamazlar.

Şimdi bu yazıyı bitirip dışarı çıkıcam. Mutlaka ki havaya göre ince giyinmiş olucam (bütün kıyafetlerim zibidi gibi açıkçası), soğukta yürürken kamburum çıkıcak, bu yüzden akşam sırtım ağrıcak, otobüsüm gözümün önünden geçip gittiği için ikincisini beklicem vs.

Halbuki sabah kalktığımda ne kadar mutluydum. Çocukken hava güzel olduğunda çıkan bulutların, hava soğuyunca ufalanıp kar tanesi olduğunu düşündüğüm aklıma gelmişti, kendi çocukluğuma naber len? diyip, yanağından hayali makas almıştım.

Oldu mu şimdi hiç?

Hiç yorum yok: