10 Mayıs 2010 Pazartesi

seviyorsevmiyor

Bazen bazı isteklerim olmayınca hiç üzülmüyorum, çok şaşırıyorum. Bi hafta boyuınca hayalini kuruyorum, sonra kurduğum şey gerçekleşmiyo, hayat diyip geçebiliyorum. Ama bazen de küçücük isteklerim olmadığında bariz bi şekilde dünyaya küsüyorum. Mesela şuanda mezuniyetime gidemiceğimi öğrensem bunu çok büyük bi olgunlukla karşılıcağıma adım gibi eminim. Ama bu haberi karşılarken vişne suyu içmek istesem ve dolabı açıp bittiğini görsem.. Hemen oturup adaletsizlik ve düzen konusunda şiir ve deneme yazmak isterim. Bol kazak giyip camdan bakarak tribe girerim. Otobüste kulaklıktan gelen şarkıyla melankolik kısa filmler çekerim kendi kendime. Bu böyledir. Fakat! Lakin! Papatyadan taç meselesi hiçbişeye benzemez a dostlar... Ne demiş Nil? Gülmeyin, belki yarası var?

Hiç yorum yok: