4 Temmuz 2013 Perşembe

en büyük depresyon

Lisede nedensizce okula gitmediğin gün bütün dersler boş geçer, herkes bahçede oturup dondurma yer ve birbiriyle flört eder ya. Sana da mesaj atarlar, neden gelmedin bugün çok güzel geçti diye. MUTSUZLUK.

Sabah uyuduğun o lanet dakikalar için kendinden nefret edersin, sen uyandıktan iki saat sonra okul dağılacağı için kalkıp da gidemezsin, telefonla dahil olmaya çalışıp asla olamazsın. Ertesi gün okula gittiğinde herkesin arkadaşlığı İNANILMAZ ilerlemiştir ve sen birsürü muhabbet kaçırmışsındır, artık biraz da yabancısındır, ayrısındır. İlerleyen senelerde o gün konuşulurken hep suskun kalacaksındır, 'ya sen o gün yoktun..'lar gelecektir kulağına. İçten içe o gün unutulsun, yaşanmamış gibi olsun, konusu kapansın istersin. Başka boş derslerde milletin 'neyse abi ben biraz soru çözücem..' diyip köşesine çekilmesine sinirlenirsin.

İşte uzun zamandır o zamanki kıskançlık & huzursuzluk & kaybetmişlik hissine yakın bişey yaşamadım sanırım.

Hiç yorum yok: